Το πρόβλημα των παθήσεων των αρθρώσεων είναι πάντα σχετικό. Μετά από σαράντα χρόνια, περίπου το ένα τρίτο όλων των ανθρώπων αρχίζει να αισθάνεται πόνο όταν κινείται, και μετά από πενήντα, περισσότερο από το μισό του πληθυσμού αρχίζει να αισθάνεται πόνο. Η σταδιακή καταστροφή των χόνδρων, των συνδέσμων, των οστών και των μαλακών ιστών γύρω από τις αρθρώσεις αναφέρεται συνήθως από τους γιατρούς ως «οστεοαρθρίτιδα».
Πώς μπορεί να προληφθεί αυτή η κατάσταση; Και ποιες θεραπείες βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου όταν η ασθένεια είναι ήδη προχωρημένη; Για να απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις, πρέπει πρώτα να κατανοήσετε τη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας - των πιο κοινών παθήσεων των αρθρώσεων.
Τι είναι η αρθρίτιδα;
Αυτό που κάνει την κύρια διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας φαίνεται από τα ονόματα: Οξείες, ξαφνικές ασθένειες τελειώνουν με "-itis" · με "-von" - ασθένειες με αργή πορεία, χρόνιες διεργασίες.
Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης βλάβη στις αρθρώσεις που εμφανίζεται λόγω δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω μόλυνσης (π. χ. πονόλαιμος ή μέση ωτίτιδα), τραύμα, μεταβολικές διαταραχές, υποθερμία, στρες ή άλλους λόγους (ακόμη και αυτοάνοσα νοσήματα).
Τα πρώτα σημάδια μοιάζουν με αυτό:
- μαχαιρώδης πόνος σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις (συχνά όχι μόνο κατά την κίνηση), ειδικά νωρίς το πρωί.
- Διεύρυνση, οίδημα, οίδημα, ερυθρότητα της επώδυνης άρθρωσης.
- μια αισθητή αύξηση της θερμοκρασίας στο σημείο της φλεγμονής.
Οι φλεγμονώδεις διεργασίες που προκαλούνται από την αρθρίτιδα μπορούν να επηρεάσουν ολόκληρο το σώμα. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής αισθάνεται υψηλό πυρετό, ρίγη, απώλεια δύναμης και φλεγμονή άλλων οργάνων (μάτια, ουρογεννητικό σύστημα, ακόμη και καρδιά, πνεύμονες, συκώτι και νεφρά).
Η αρθρίτιδα έχει πολλές δεκάδες μορφές. Τα πιο συνηθισμένα από αυτά είναι:
- ρευματισμός– Φλεγμονή του συνδετικού ιστού μεγάλων και μεσαίου μεγέθους αρθρώσεων που εμφανίζεται μετά από λοιμώξεις.
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα– μια αργή αυτοάνοση διαδικασία που επηρεάζει συμμετρικά πολλές αρθρώσεις ταυτόχρονα. προκαλεί την εμφάνιση "οζιδίων", πόνο και απώλεια κινητικότητας, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή πολλών οργάνων.
- αρθρίτιδα– προκαλείται από τη συσσώρευση ουρικού οξέος στο αίμα και αλάτων στις αρθρώσεις. Συνήθως ξεκινά με μαχαιρώδη πόνο στην άρθρωση του μεγάλου δακτύλου.
- αντιδραστική αρθρίτιδα– εμφανίζεται σε φόντο βλάβης στο σώμα που προκαλείται από λοιμώξεις (χλαμύδια, στρεπτόκοκκοι κ. λπ. )
- λοιμώδης αρθρίτιδα– ξεκινά λόγω βακτηριακής μόλυνσης της ίδιας της άρθρωσης.
Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα δεν σχετίζεται με φλεγμονώδεις διεργασίες. Οδηγεί σε κακή κυκλοφορία του αίματος στην άρθρωση, η οποία προκαλεί τα μέρη του χόνδρου να αρχίσουν να στεγνώνουν.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που παραμορφώνει και καταστρέφει τον ιστό των αρθρώσεων. Αυτό προκαλεί τα συνδετικά στρώματα να στεγνώσουν, να γίνουν πιο λεπτά και να «φθαρούν». Τα οστά αρχίζουν να αγγίζουν το ένα το άλλο, προκαλώντας πόνο και δυσκολεύοντας το άτομο να κινηθεί.
Τα σημάδια της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων είναι:
- Μετά από μια μακρά περίοδο ακινησίας (π. χ. μια νυχτερινή ανάπαυση), η άρθρωση «παγώνει» αλλά στη συνέχεια αναπτύσσεται γρήγορα όταν ξαναρχίσει η δραστηριότητα.
- η λειτουργία της άρθρωσης συνοδεύεται από περίεργους ήχους (κλικ, τσούξιμο, τσούξιμο).
- Η σωματική δραστηριότητα προκαλεί πόνο.
Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας;
Και οι δύο ασθένειες επηρεάζουν τις αρθρώσεις. Αλλά έχουν διαφορετικές αιτίες, προοδεύουν διαφορετικά και μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ διαφορετικές συνέπειες. Μόνο μια σωστή διάγνωση, βασισμένη στη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας, μπορεί να αποτρέψει ανεπανόρθωτη βλάβη στο σώμα.
Χρειάζεται χρόνος για να αναπτυχθεί επαρκώς ο εκφυλισμός του χόνδρινου ιστού και να συμβεί παραμόρφωση των οστών. Ως εκ τούτου, η χρόνια οστεοαρθρίτιδα εκδηλώνεται συνήθως σε μεγάλη ηλικία (μετά τα 60 χρόνια, λιγότερο συχνά μετά τα 50). Οι πιο επιρρεπείς σε αλλαγές είναι οι αρθρώσεις που δουλεύουν συνεχώς υπό φορτίο: τα δάχτυλα των μουσικών, τα γόνατα των αθλητών και των αθλητών, οι αστραγάλοι των ανθρώπων που περπατούν πολύ ή εργάζονται όρθιοι κ. λπ.
Αντίθετα, η αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί ήδη από το παιδί. Η φλεγμονώδης διαδικασία οδηγεί σε παθολογία του αρθρικού υμένα κορεσμένου με αιμοφόρα αγγεία και αρθρικό υγρό (ενώ με την αρθροπάθεια παράγεται απλώς σε ανεπαρκείς ποσότητες). Δυστυχώς, σχεδόν μία στις πέντε περιπτώσεις αναπηρίας παγκοσμίως προκαλείται από διάφορες μορφές και επιπλοκές αρθρίτιδας.
Η φλεγμονή μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τις αρθρώσεις, αλλά και άλλους ιστούς με ενεργή κυκλοφορία του αίματος: αιμοφόρα αγγεία και καρδιά, πνεύμονες, κοιλιακά όργανα, μάτια, ουροποιητικό σύστημα κ. λπ. Από την άλλη πλευρά, η αρθροπάθεια περιορίζεται από τοπική μηχανική βλάβη των οστών και το σχηματισμό οστεόφυτα σε περιοχές παραμόρφωσης της άρθρωσης. Αν και η ασθένεια υπάρχει σε τελευταία στάδια και προχωρημένες μορφές, μπορεί επίσης να είναι αναπηρική και να ακινητοποιήσει πλήρως τα άκρα ενός ατόμου.
Πώς εκδηλώνονται η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα;
Ας συγκρίνουμε τις εξωτερικές εμφανίσεις για να εξηγήσουμε ξεκάθαρα τη διαφορά μεταξύ των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας.
- πόνος. Στα αρχικά στάδια της οστεοαρθρίτιδας (η οποία διαρκεί χρόνια), ο πόνος στις αρθρώσεις εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας και εξαφανίζεται μετά την ανάπαυση. Σπάνια είναι αιχμηρό και δυνατό. Ακόμα κι αν αναπτυχθεί η ασθένεια και ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και με μικρές κινήσεις και ακόμη και σε ηρεμία, συνήθως αρκεί να δώσετε στο σώμα μια άνετη θέση για να υποχωρήσει ο πόνος. Με την αρθρίτιδα, ο ασθενής μαστίζεται από έντονες κρίσεις πόνου που μπορούν να ανακουφιστούν μόνο με ειδικά φάρμακα. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ο πόνος κατά την ηρεμία, ιδιαίτερα νωρίς το πρωί.
- Κλικ, τσούξιμο, τσούξιμο των αρθρώσεων. Στις αρθρώσεις που προσβάλλονται από οστεοαρθρίτιδα, τα στρώματα του χόνδρου καταστρέφονται. Δεν προστατεύουν πλέον τις κεφαλές των οστών από την επαφή μεταξύ τους. Αυτός είναι ο λόγος που τα οστά εφάπτονται και τρίβονται μεταξύ τους όταν κινούνται, δημιουργώντας τραχείς, ξηρούς ήχους. Όσο περισσότερο εξελίσσεται η νόσος, τόσο πιο δυνατός και δυνατότερος είναι ο κρότος των αρθρώσεων. Η αρθρίτιδα συνήθως δεν συνοδεύεται από τέτοια συμπτώματα.
- Παραμόρφωση της άρθρωσης και των γύρω ιστών. Όταν η αρθροπάθεια αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου, το σχήμα των οστών αλλάζει: τα κεφάλια τους αρχίζουν να θρυμματίζονται και να φθείρονται, μπορεί να εμφανιστούν οστεόφυτα. Μερικές φορές οίδημα και πόνος εμφανίζονται στο οξύ στάδιο, αλλά αυτά τα συμπτώματα δεν είναι μόνιμα. Αλλά μια άρθρωση που επηρεάζεται από αρθρίτιδα γίνεται φλεγμονή και πρήξιμο. Παρουσιάζεται οίδημα και συμπίεση. Το δέρμα γίνεται κόκκινο και ζεστό.
- Περιορισμένη κινητικότητα. Η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί ακαμψία σε μια συγκεκριμένη άρθρωση που εξαφανίζεται με την κίνηση. Σε βαθύτερα στάδια, η ακαμψία αυξάνεται, το πλάτος της κάμψης μειώνεται, οδηγώντας τελικά σε ακινησία. Με την αρθρίτιδα, μπορεί να αισθάνεστε δύσκαμπτοι σε όλο το σώμα σας και οι προσπάθειες να κινηθείτε προκαλούν έντονο πόνο.
- Αλλαγές στη σύνθεση του αίματος. Η οστεοαρθρίτιδα δεν είναι φλεγμονώδης νόσος και ως εκ τούτου δεν λαμβάνεται υπόψη στην ανάλυση. Η αρθρίτιδα οδηγεί σε σημαντική αύξηση του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων, γεγονός που υποδεικνύει μια ενεργή μολυσματική και φλεγμονώδη διαδικασία.
Επομένως, τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας στα αρχικά στάδια σπάνια μπορεί να οδηγήσουν σε έντονο άγχος και δυσφορία. Αυτό οδηγεί σε απρόσεκτη στάση και καθυστερημένη διάγνωση της νόσου, γεγονός που περιπλέκει την περαιτέρω θεραπεία.
Αιτίες οστεοαρθρίτιδας
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο παθολογικών αλλαγών στις αρθρώσεις και τους περιβάλλοντες ιστούς: συνεχής υπερφόρτωση, ανισορροπία του ανοσοποιητικού και ορμονικού συστήματος, κακή φυσική κατάσταση. Επομένως, για την πρόληψη της νόσου, πρέπει να ακολουθείτε τακτικά τις ακόλουθες συστάσεις:
- Διατηρήστε μέτρια σωματική δραστηριότητα με απλές ασκήσεις, περπάτημα, κολύμπι κ. λπ. Αυτό θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από το περιττό βάρος, να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος, να δυναμώσετε τους μυς σας - και έτσι να ανακουφίσετε την πίεση στις αρθρώσεις σας.
- Προσπαθήστε να τρώτε υγιεινές τροφές. Τα λιπαρά τρόφιμα, το κόκκινο κρέας και το αλκοόλ μπορεί να είναι επιβλαβή. Αντίθετα, τα θαλασσινά, τα φρούτα και τα λαχανικά, καθώς και τα πιάτα που περιέχουν χόνδρο και ζελατίνη είναι ευεργετικά για τον οργανισμό. Είναι σημαντικό να πίνετε άφθονο καθαρό νερό (2-3 λίτρα την ημέρα).
- Επιλέξτε κατάλληλα ρούχα και παπούτσια: άνετα τακούνια, αρκετά ζεστά χωρίς περιορισμό της ελευθερίας κινήσεων.
- Εάν είναι δυνατόν, αποφύγετε το άγχος, τις διαταραχές και άλλα «σοκ» στο σώμα.
Ωστόσο, εάν ένα άτομο έχει ήδη διαγνωστεί με αρθρίτιδα ή αρθρίτιδα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό πριν πραγματοποιήσετε ακόμη και τόσο απλά μέτρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και η συμβατική πρόληψη μπορεί να είναι επιβλαβής και να επιδεινώσει την κατάσταση.
Πώς όμως αντιμετωπίζονται η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα; Ποιά είναι η διαφορά? Οι αιτίες αυτών των παθολογιών είναι διαφορετικές: ανοσοποιητικές διεργασίες, καταπολέμηση της μόλυνσης στην πρώτη περίπτωση, υποσιτισμός χόνδρου στη δεύτερη. Επομένως, η αντιμετώπισή τους θα είναι διαφορετική. Για να επιλέξετε τη σωστή πορεία δράσης, πρέπει πρώτα να κάνετε μια ακριβή διάγνωση.
Για να γίνει αυτό, είναι καλύτερο να υποβληθείτε σε ακτινογραφία και μαγνητική τομογραφία σε συνδυασμό με εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και ούρων. Μετά την εξέταση των αποτελεσμάτων, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει τις κατάλληλες συστάσεις.
Θεραπεία αρθρίτιδας
Εάν η οξεία μορφή της νόσου προκαλείται από λοίμωξη, μπορεί να θεραπευτεί με αντιβιοτικά. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να επιλέξετε το φάρμακο με ακρίβεια: είναι απαραίτητο να εξουδετερωθούν τα παθογόνα βακτήρια πριν η παθολογία της άρθρωσης γίνει μη αναστρέψιμη. Το μάθημα συμπληρώνεται με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φάρμακα που τονώνουν το ανοσοποιητικό.
Για τη χρόνια αρθρίτιδα (π. χ. ρευματοειδή αρθρίτιδα), η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται τακτικά καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Τα κορτικοστεροειδή, τα κυτταροστατικά και τα σύγχρονα βιολογικά προϊόντα χρησιμοποιούνται συχνότερα. Αυτά είναι πολύ αποτελεσματικά φάρμακα. Για να διασφαλιστεί ότι δεν προκαλούν βλάβες στον οργανισμό, ο σωστός υπολογισμός της δόσης, της συχνότητας και της διάρκειας χρήσης είναι ζωτικής σημασίας.
Εάν ο πόνος είναι έντονος, ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει θεραπεία με παυσίπονα. Και συνιστώνται οπωσδήποτε συνοδευτικά μέτρα στήριξης: δίαιτα, φυσιοθεραπεία και φυσιοθεραπεία. Εάν η φλεγμονή έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα, ο ασθενής πρέπει να παραπεμφθεί για περαιτέρω εξειδικευμένες εξετάσεις.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας
Οι σύγχρονες μέθοδοι καθιστούν δυνατή την εξάλειψη σχεδόν πλήρως των συμπτωμάτων της νόσου εάν η διάγνωση έγινε σε πρώιμο στάδιο και η ηλικία του ασθενούς είναι κάτω των σαράντα ετών. Για το σκοπό αυτό, εκτός από την τυπική παρακολούθηση των φορτίων των αρθρώσεων και μια σειρά φαρμάκων (ξεκινούν την αναγέννηση, αποκαθιστούν τη διατροφή και την ενυδάτωση του χόνδρου), μπορεί να συνταγογραφηθούν στον ασθενή περιτυλίγματα λάσπης, ηλεκτροφόρηση και ακουστική θεραπεία (η οποία επηρεάζει τους προσβεβλημένους ιστούς με ήχοι χαμηλής συχνότητας).
Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας ή σε προχωρημένες μορφές, η οστεοαρθρίτιδα δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως, αλλά είναι δυνατό να επιτευχθεί σημαντική βελτίωση της κατάστασης και να επιβραδυνθούν οι καταστροφικές διεργασίες στην άρθρωση. Αυτό απαιτεί αυστηρή τήρηση των συστάσεων του γιατρού: τακτική χρήση φαρμάκων (για παράδειγμα, chondroprotectors), διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, έγκαιρη εφαρμογή των συνταγογραφούμενων διαδικασιών, παρακολούθηση των φορτίων των αρθρώσεων.
Στην οστεοαρθρίτιδα, η κύρια εστίαση είναι στην αποκατάσταση της στιβάδας του χόνδρου. Με ταυτόχρονα συμπτώματα φλεγμονωδών διεργασιών, μπορούν να συνταγογραφηθούν αντιβιοτικά ή κορτικοστεροειδή για την ανακούφιση του οξέος σταδίου και τη μετάβαση στο κύριο θεραπευτικό σχήμα. Σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση και ακόμη και εμφύτευση τεχνητής άρθρωσης.